храно́граф², -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння кароткіх адрэзкаў часу і для дакладнага запісу часу якога-н. назірання.

|| прым. хранаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)