уяві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., уя́віцца; зак., каму.

Узнікнуць ва ўяўленні або (безас.) здацца, паказацца.

Яму ўявілася будучае.

Мне ўявілася, што наперадзе — абрыў.

|| незак. уяўля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)