уко́л, -у, м.
1. гл. укалоць.
2. мн. -ы, -аў. Тое, што і ін’екцыя.
Зрабіць у. хвораму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)