укараці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ро́ціцца; зак.

Стаць карацейшым (у 1 і 3 знач.).

Цень укараціўся.

З надыходам зімы дні ўкараціліся.

|| незак. укаро́чвацца, -аецца.

|| наз. укарачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)