удава́, -ы́, мн. удо́вы і (зліч. 2, 3, 4) удавы́, удо́ў, ж. Жанчына, у якой памёр муж.
|| прым. удаві́ны, -ая, -ае.
Удавіная доля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)