тэасо́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік, паслядоўнік тэасофіі.

|| ж. тэасо́фка, -і, ДМ -фцы, мн. -і, -фак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)