тэакра́тыя, -і, ж.

Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.

|| прым. тэакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)