тупата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; незак. (разм.).

Тое, што і тупацець.

|| наз. тупата́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)