тралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што (спец.).

Дастаўляць драўніну з лесасекі да месца пагрузкі або сплаву.

|| наз. тралёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж. і тралява́нне, -я, н.

Т. бярвення.

|| прым. тралёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)