супрацо́ўнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Працаваць сумесна з кім-н., удзельнічаць у агульнай справе.

2. Быць супрацоўнікам (у 2 знач.).

С. у газеце.

|| наз. супрацо́ўніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)