страяві́к, страевіка́, мн. страевікі́, страевіко́ў, м. (разм.).

Вайсковец страявых часцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)