страхава́ць, страху́ю, страху́еш, страху́е; страху́й; страхава́ны; незак.
1. каго-што. Праводзіць страхаванне (у 2 знач.), заключаць дагавор аб страхаванні.
С. жыццё.
С. маёмасць.
С. жыллё.
2. перан., каго-што. Засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.
С. сябе ад непатрэбных эмоцый.
3. перан., каго (што). Засцерагаць ад няшчасных выпадкаў пры выкананні гімнастычных практыкаванняў, небяспечнай работы і пад. (спец.).
С. электраманцёра.
|| зак. застрахава́ць, -страху́ю, -страху́еш, -страху́е; -страху́й; -страхава́ны (да 1 і 2 знач.).
|| звар. страхава́цца, страху́юся, страху́ешся, страху́ецца; страху́йся; зак. застрахава́цца, -страху́юся, -страху́ешся, -страху́ецца; -страху́йся (да 1 і 2 знач.).
|| наз. страхава́нне, -я, н. і страхо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).
Страхаванне жыцця (на выпадак смерці).
○
Сацыяльнае страхаванне — страхаванне па матэрыяльным забеспячэнні ў старасці, пры інваліднасці, хваробе і пад.
Страхоўка жывёлы.
|| прым. страхавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.) і страхо́вачны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Страхавы выпадак.
Страхавы збор.
Страховачная тэхніка.
Страховачны пояс спартсмена.