спіры́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца спірытызмам.

|| ж. спіры́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. спіры́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)