Verbum

сплы́сці і сплыць, сплыву́, сплыве́ш, сплыве́; сплывём, сплывяце́, сплыву́ць; сплыў, сплыла́, -ло́; зак.

1. Паплысці ўніз па цячэнні, быць знесеным вадой. Мост сплыў аж да кустоў вербалозу.

2. Сцячы адкуль-н. Вада з сенажаці сплыла к вечару.

3. Плаўна апусціцца, аддаліцца, адысці і пад. Пыл сплыў ад дарогі на прысады.

4. перан. Паступова, павольна знікнуць. З твару сплыла ўсмешка.

5. Мінуць, прайсці (пра час, здарэнні). Сплыла маладосць, а за ёй і жыццё. Было ды сплыло (прымаўка).

6. перан. Бясследна прапасці. Тавар сплыў невядома куды. Сплылі грошы і няма.

7. Знемагчы ад страты крыві. С. крывёю.

|| незак. сплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.