спалуча́льны, -ая, -ае.

Які дазваляе спалучыць што-н., з’яўляецца вынікам спалучэння чаго-н.

Складаназлучаныя сказы са спалучальнымі адносінамі.

С. рэфлекс.

|| наз. спалуча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)