самаўзгара́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак. (спец.).

Загарацца самаадвольна ў выніку ўнутранага награвання.

|| наз. самаўзгара́нне, -я, н.

|| наз. самаўзгара́льнасць, -і, ж.

С. торфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)