самату́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Займацца саматужным промыслам.

2. перан. Рабіць што-н. хатнім прымітыўным спосабам.

|| наз. самату́жніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)