Verbum

сакрэ́т¹, -у, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што падлягае захаванню ўпотай, аб чым не гавораць усім. Не выдаць с. У мяне няма сакрэтаў ад бацькоў.

2. чаго. Тайны спосаб вырабу. С. вытворчасці. С. прыгатавання каньяку.

3. чаго. Скрытая прычына. С. поспеху.

4. Мудрагелістая канструкцыя ў якім-н. механізме. Замок з сакрэтам.

5. Дадатковы патайны пост, які размяшчаецца вартаўнічай аховай на найбольш небяспечных подступах праціўніка. Назначыць байцоў у с.

◊

Не рабіць сакрэту — не ўтойваць чаго-н., калі гэта не выклікаецца патрэбамі.

|| прым. сакрэ́тны, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.). Вельмі сакрэтна (прысл.).