рэнега́т, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн., пагард.).

Адступнік, здраднік.

|| ж. рэнега́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. рэнега́цкі, -ая, -ае.

Р. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)