рука́ўчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. гл. рукаў.
2. звычайна мн. Род прышыўной манжэты.
Сукенка з белымі рукаўчыкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)