рахі́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Дзіця, хворае на рахіт.

|| прым. рахіты́чны, -ая, -ае.

Рахітычнае дзіця.

Р. выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)