расчарава́ны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане расчаравання; які сведчыць аб расчараванні.

|| наз. расчарава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)