расчарава́ны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане расчаравання; які сведчыць аб расчараванні.

|| наз. расчарава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)