расчапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чэ́піцца; зак.

Раз’яднацца (пра што-н. счэпленае).

Вагоны расчапіліся.

|| незак. расчэ́плівацца, -аецца.

|| наз. расчапле́нне, -я, н. і расчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)