разбэ́шчвальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разбэшчвае.

|| ж. разбэ́шчвальніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)