рабаўлада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто валодае рабамі (у 1 знач.).

|| ж. рабаўлада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. рабаўлада́льніцкі, -ая, -ае.

Рабаўладальніцкія плантацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)