пісто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі каўпачок з выбуховым рэчывам для загарання зарада ў патроне або снарадзе.

2. Папяровы кружок з невялікай колькасцю выбуховага рэчыва для цацачных пісталетаў, стрэльбаў.

3. Клапан у музычным духавым інструменце (спец.).

|| прым. пісто́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)