пялёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Прасцінка, у якую закручваюць і спавіваюць грудных дзяцей.

2. Суцэльны покрыў, тое, што завалаквае, зацягвае з усіх бакоў (кніжн.).

Пушыстая п. снегу.

П. туману.

◊

З пялёнак (разм.) — з ранняга дзяцінства.

|| прым. пялёначны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)