пучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. пук.

2. Мноства чаго-н., што разыходзіцца з аднаго месца, адной кропкі.

П. прамянёў.

|| прым. пучко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)