пусце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца пустым, пустынным.

Начныя вуліцы пусцеюць.

|| зак. спусце́ць, -е́е і апусце́ць, -е́е; наз. апусце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)