прыкры́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак., на каго (што).

Крыкнуць — з пагрозай, загадам.

П. на дурасліўца.

|| незак. прыкры́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)