прачаса́ць², -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны і -чэ́саны; зак., што (спец.).

Вычасаць у даўжыню.

П. паз.

|| наз. прачо́ска, -і, ДМ -чо́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)