працверазі́ць, -веражу́, -вярэ́зіш, -вярэ́зіць; -вярэ́жаны; зак., каго (што).

Прывесці ў цвярозы стан.

|| незак. працвярэ́жваць, -аю, -аеш, -ае і працвеража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. працвярэ́жванне, -я, н. і працверажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)