прасця́г, -у, мн. -і, -аў, м.

Свабодны, вялікі прастор; шыр.

Прасцягі палёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)