прастаду́шны, -ая, -ае.

Няхітры і добры, наіўна-даверлівы.

П. чалавек.

Прастадушна (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. прастаду́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)