прасвятле́нне, -я, н.

1. гл. святлець.

2. Яснасць думак, свядомасці, пачуццяў.

Наступіла п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)