пракле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак.

1. што. Прамазаць слоем клею.

2. Правесці які-н. час клеючы.

|| незак. пракле́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. пракле́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (да 1 знач.) і пракле́йванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)