прад’яўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (афіц.).

Той, хто прад’яўляе што-н., які-н. дакумент.

П. мандата.

Чэк з выплатай на прад’яўніка.

|| ж. прад’яўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. прад’яўні́чы, -ая, -ае.

П. чэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)