поўнаўла́дны, -ая, -ае.

Які мае неабмежаваную, поўную ўладу.

П. гаспадар.

|| наз. поўнаўла́ддзе, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)