по́ліўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лівак, ж.

1. Вадкая страва з мучной прыправай.

Частавалі яго поліўкай.

2. Рэдкая частка якой-н. ежы, жыжка.

Наліла адной поліўкі.

|| прым. по́лівачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)