плыт, -а́, М плыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Бярвенне, звязанае ў адзін або некалькі радоў для сплаву па вадзе.

Гнаць плыты.

|| прым. плытавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)