песімі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек песімістычнага складу; проціл. аптыміст.

П. па натуры.

|| ж. песімі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)