паруша́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто парушае якія-н. правілы, законы, звычаі.

П. дысцыпліны.

П. граніцы.

|| ж. паруша́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)