папусці́цца, -ушчу́ся, -у́сцішся, -у́сціцца; зак.

1. Уступіць у чым-н., адступіць, адмовіцца ад чаго-н. Тут я не папушчуся: будзе, як рашылі раней.

2. Даць сябе ў крыўду. Ён не той чалавек, каб п.

3. Дапусціць, дазволіць што-н. (разм.). Як ты магла п., што яны табе на галаву селі?

|| незак. папуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)