панапаўза́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; зак.

Напаўзці куды-н. у вялікай колькасці.

Панапаўзала мурашак на хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)