пабі́цца, -б’ю́ся, -б’е́шся, -б’е́цца; -б’ёмся, -б’яце́ся, -б’ю́цца; пабі́ся; зак.

1. гл. біцца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць разбітым, пацісканым, патоўчаным ад удараў, штуршкоў і пад.

Яблыкі пабіліся ў дарозе.

Шыба пабілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)