напра́ўшчык, -а, мн. -і, -аў м.

Майстар па напраўцы чаго-н.

Н. брытваў.

|| ж. напра́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)