наканава́нне, -я, н.

1. гл. наканаваць.

2. Тое, што і наканаванасць; лёс.

Верыць у н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)