наве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; навёў, -вяла́, -ло́; навядзі; -ве́дзены; зак.
1. каго. Прывесці ў вялікай колькасці.
Н. людзей у клуб.
2. каго (што) на каго (што). Ведучы, прывесці, вывесці куды-н.
Н. на след.
3. што. Накіраваць, нацэліць што-н. у бок каго-, чаго-н.
Н. бінокль.
Н. гармату.
4. перан., каго на што. Накіраваць (на думку, размову, сумненне і пад.); садзейнічаць з’яўленню (думкі, сумнення і пад.).
Н. на шчырую размову.
5. перан., што. Прывесці што-н. да пэўнага стану, надаць адпаведны выгляд.
Н. бляск.
Н. парадак.
6. што. Пабудаваць (пра мост, пераправу).
Н. мост.
7. што. Зрабіць інструмент прыгодным для карыстання.
Н. брытву.
Н. музычны інструмент.
8. каго. Нарадзіць, напладзіць у нейкай колькасці (разм.).
Н. дзяцей поўную хату.
9. каго. Быць наводчыкам, садзейнічаць крадзяжу чаго-н.
Н. злодзея.
◊
Навесці на розум — даць разумную параду, навучыць чаму-н. добраму.
|| незак. наво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.
|| наз. навядзе́нне, -я, н. (да 3, 5 і 6 знач.) і наво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 3, 6 і 7 знач.).
Навядзенне бляску.
Навядзенне мастоў (таксама перан.: устанаўленне сувязей, кантактаў; кніжн.).
|| прым. навадны́, -а́я, -о́е (да 6 знач. у некаторых спалучэннях).
Н. мост.
Навадная пераправа.