мякі́ннік, -а і -у, м.

1. -а, мн. -і, -аў. Памяшканне, куды ссыпаюць мякіну.

2. -у. Паўднёвая расліна сямейства злакаў.

М. безасцюковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)