мушке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Буйнакалібернае ружжо з кнотам для запальвання пораху.

|| прым. мушке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)